Μία εξόχως πολιτική Πρώτη Κυρία

Σε ηλικία 96 ετών πέθανε στο πλευρό του συζύγου της, Τζίμι, η πιο δραστήρια Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ μετά την Ελινορ Ρούζβελτ, η Ρόζαλιν Κάρτερ. ΑΤΛΑΝΤΑ. Στο σπίτι της στην Τζόρτζια πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 96 ετών η πρώην Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, Ρόζαλιν Κάρτερ, σύζυγος του Δημοκρατικού προέδρου Τζίμι Κάρτερ, σημαίνοντας το τέλος του μακροβιότερου αμερικανικού προεδρικού γάμου, διαρκείας 77 ετών. «Η Ρόζαλιν υπήρξε η σύντροφός μου και συνδημιουργός κάθε επιτεύγματός μου», ανέφερε ανακοινωθέν του 99χρονου πρώην προέδρου, ο οποίος υποβάλλεται σε παρηγορητική θεραπεία, με την ιατρική του ομάδα να εκτιμά ότι του απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής. Η εκλιπούσα ενίσχυσε τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας μετά τη μετακόμισή της στον Λευκό Οίκο για τη θητεία του άνδρα της μεταξύ 1977 και 1981, ενώ η επιρροή της στην προεδρία συγκρίνεται με εκείνες των Ιντιθ Ουίλσον (σύζυγος του Γούντροου 19131921), Ελινορ Ρούζβελτ (σύζυγος του Φράνκλιν 1933-1945) και Χίλαρι Κλίντον. Καθοριστική υπήρξε η συμβολή της στην προεκλογική εκστρατεία του Τζίμι Κάρτερ το 1976, βοηθώντας με τη δημοτικότητά της τον αγρότη αραχίδας σύζυγό της να φθάσει στον Λευκό Οίκο. Η Ρόζαλιν Κάρτερ γεννήθηκε στη μικρή κωμόπολη Πλέινς της Τζόρτζια το 1927. Μαία στη γέννα της ήταν η νοσηλεύτρια μητέρα τού μετέπειτα συζύγου της, Τζίμι. Οι δύο νέοι εμπλέκονται συναισθηματικά όταν ο Τζίμι εισάγεται στη ναυτική ακαδημία των ΗΠΑ το 1945. Το ζευγάρι ανταλλάσσει το πρώτο του φιλί βγαίνοντας από σινεμά τη χρονιά εκείνη. Παντρεύονται το 1946 και μετακομίζουν κάθε φορά που ο Τζίμι Κάρτερ μετατίθεται στο ναυτικό. Το 1953, μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο μετέπειτα πρόεδρος αποφασίζει να αναλάβει τη διαχείριση του οικογενειακού αγροκτήματος. «Τον ικέτευσα. Εκλαψα. Του έβαλα τις φωνές», διηγείται η Ρόζαλιν στις αναμνήσεις της, εξηγώντας πόσο δεν ήθελε να επιστρέψει στην απομόνωση της αγροτικής Τζόρτζια. Το ζευγάρι εκμεταλλεύεται το κτήμα, παράγοντας αραχίδα, ενώ αποκτά τέσσερα παιδιά. Ο Τζίμι εκλέγεται γερουσιαστής το 1962, αλλά αποτυγχάνει να εκλεγεί κυβερνήτης το 1966, για να κατακτήσει τον θώκο το 1970. Η Ρόζαλιν παραμένει η στενότερη σύμβουλός του, με τους δυο τους να μοιράζονται βαθιά χριστιανική πίστη και αυστηρή εργασιακή ηθική. Το 1976, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για την προεδρία, ο Τύπος αποκαλεί τη Ρόζαλιν «σιδηρά μανόλια», για το μειλίχιο ύφος του αμερικανικού Νότου που υιοθετεί, αποκρύπτοντας φιλόδοξο και αποφασιστικό χαρακτήρα. Επικρίσεις προκαλεί η στενή εμπλοκή της στην κυβερνητική διαδικασία, όπως η παρουσία της σε συσκέψεις του συμβουλίου εθνικής ασφαλείας και σε υπουργικά συμβούλια, συμμετέχοντας και στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής. Το 1977 αναλαμβάνει, κατόπιν αιτήματος του Κάρτερ, περιοδεία σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, πράγμα πρωτοφανές για Πρώτη Κυρία. «Κανείς δεν την εξέλεξε πρέσβη», έγραφε το συντηρητικό περιοδικό America. Ο δυναμισμός της εμπνέει, όμως, σημαντική μερίδα της κοινωνίας, με το περιοδικό Time να την ανακηρύσσει «δεύτερο ισχυρότερο πρόσωπο στις ΗΠΑ». Παρότι απέφευγε τη δημοσιότητα, η Ρόζαλιν Κάρτερ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου, συμβουλεύοντας τον σύζυγό της. «Η Ρόζαλιν αποκάλυψε την κρυφή ισχύ που διαθέτει και μπορεί να αξιοποιήσει μια Πρώτη Κυρία. Οι Αμερικανοί δεν είχαν δει κάτι τέτοιο από την εποχή της Ελινορ Ρούζβελτ. Παρότι η Λέιντι Μπερντ Τζόνσον και η Μπέτι Φορντ ήταν κι αυτές δυναμικές Πρώτες Κυρίες, η Ρόζαλιν προώθησε τον ρόλο σε νέο επίπεδο», λέει ο Μάικλ Λαρόσα, πρώην εκπρόσωπος Τύπου της Τζιλ Μπάιντεν.