Νεμβασιά

ΗΜονεμβασιά είναι ατμοσφαιρική όλο τον χρόνο. Είναι το μεσαιωνικό σκηνικό με τα καλντερίμια, τα πέτρινα σπίτια και τον χαμηλό φωτισμό, η θάλασσα, η απουσία αυτοκινήτων και η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε έναν βράχο ο οποίος συνδέεται με την υπόλοιπη Πελοπόννησο με μια γέφυρα, που επιτείνουν αυτή την αίσθηση. Η Μονεμβασιά είναι από τα μέρη που πρέπει να επισκεφτεί κανείς τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Κι αν πρέπει να διαλέξει μια εποχή, αυτή θα είναι η άνοιξη και –γιατί όχι– το Πάσχα, όταν ο καιρός γλυκαίνει και στον βράχο αντηχούν ψαλμωδίες – τη Μεγάλη Πέμπτη στον ναό του Αγίου Νικολάου και τη Μεγάλη Παρασκευή στη Χρυσαφίτισσα και στη Μυρτιδιώτισσα, οπότε η πομπή του Επιταφίου διασχίζει τα καλντερίμια, περνά από τις στοές με τα αναμμένα κεριά και ανεβαίνει στην Άνω Πόλη και στον ναό της Αγίας Σοφίας από τις περίφημες «βόλτες», το πανέμορφο φιδογυριστό καλντερίμι. Φέτος η περιφορά στην Άνω Πόλη θα αποφασιστεί τελευταία στιγμή, αλλά, ακόμη κι αν δεν γίνει, εξίσου μυστηριακή είναι η πορεία στην Κάτω Πόλη. Η πομπή του Επιταφίου, συνοδευόμενη από τη Φιλαρμονική του δήμου, η οποία ψάλλει τα εγκώμια, κοντοστέκεται στις εκκλησίες, στο πιο σημαντικό κτίριο του Κάστρου (τον σημερινό ξενώνα Αρδάμη, που υπήρξε κυβερνείο των Ενετών και διοικητήριο επί Τουρκοκρατίας) και στην κεντρική πύλη. Τότε, η πομπή ξεκινά την πορεία της προς τη Γέφυρα, τον σύγχρονο οικισμό εκτός Κάστρου, συνοδευόμενη από καΐκια με αναμμένα φαναράκια που την ακολουθούν από τη θάλασσα μέχρι να μπει στην πόλη και στον ναό του Αγίου Λεοντίου.

Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, η Μονεμβασιά γιορτάζει την Ανάσταση επίσης κατανυκτικά, δίχως εκκωφαντικές εκρήξεις από δυναμιτάκια, καθώς αυτά απαγορεύονται λόγω του ότι είναι ανακηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος. Η μητρόπολη του Ελκόμενου Χριστού είναι υπό αναστήλωση και τα σκήπτρα θα πάρει φέτος η Χρυσαφίτισσα. Η γοητεία τού να παρακολουθείς τη λειτουργία εντός αληθινών μνημείων είναι πραγματική εμπειρία, πάνω και πέρα από θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Μοναδική εξαίρεση στη γαλήνια ατμόσφαιρα είναι το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, οπότε η... διατάραξη ησυχίας έχει επιτραπεί για χάρη του εθίμου: στην τάπια της Χρυσαφίτισσας, με θέα στη θάλασσα, εκρήγνυται και καίγεται πανηγυρικά ο Ιούδας. →