Τι αρνί βρίσκουμε στην αγορά;

Η Ελλάδα παράγει αρνί. Εισάγει όμως κιόλας, ιδίως σε περιόδους ζήτησης, όπως το Πάσχα ή το καλοκαίρι, οπότε με την έλευση των τουριστών αυξάνεται η κατανάλωση και η παραγωγή υπολείπεται των αντικειμενικών αναγκών. Είναι επίσης γεγονός ότι η εγχώρια προβατοτροφία είναι πλήρως στραμμένη στην παραγωγή γάλακτος κι αυτό επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το τι διατίθεται στην αγορά. Στα κρεοπωλεία θα βρει κανείς πρόβατο/προβατίνα (ηλικίας από 2 ετών και πάνω), που με το κατάλληλο σίτεμα είναι ωραιότατα, κάποιες φορές ίσως και πιο μεγάλα σε ηλικία ζώα, στη συντριπτική πλειονότητα όμως τα αρνιά που πωλούνται είναι μικρά – αυτά που λέμε «γάλακτος», παρότι μέχρι να σφαγούν, περίπου στα 8-12 κιλά, λαμβάνουν και μικρές ποσότητες από άλλες τροφές παράλληλα με το μητρικό γάλα. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρνιά εντατικής, ημιεκτατικής και εκτατικής, ποιμενικής εκτροφής. Το ότι υπάρχουν αρνιά που βόσκουν σε βοσκότοπους, είτε ηπειρωτικούς είτε νησιωτικούς, είναι ένα μεγάλο ποιοτικό ατού που

δεν το έχουν αρνιά που παράγονται σε πολλές άλλες χώρες. Πλην όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι εκμεταλλεύσεις μειώνονται. Η μεταβολή ανάμεσα στο 2009 και το 2020 είναι -38,3%. Προβληματισμό προκαλεί και το ότι πολλοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το επάγγελμα και να στραφούν σε άλλες δραστηριότητες και επίσης το ότι ο αριθμός των αμνοεριφίων στο ίδιο διάστημα έχει μειωθεί κατά 15,7%.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού που εκτρέφεται στη χώρα μας είναι αποτέλεσμα διασταυρώσεων με εισαγόμενες γαλακτοπαραγωγικές φυλές υψηλών αποδόσεων, όπως η γαλλική φυλή Lacaune και η Assaf από το Ισραήλ. Οι γηγενείς πληθυσμοί, που θα μπορούσαν με την κατάλληλη διαχείριση να προσθέσουν μια υπεραξία στην ελληνική κρεατοπαραγωγή, μειώνονται. Παρότι η Ελλάδα έχει 35 ντόπιες φυλές προβάτων, πολλές κρεατοπαραγωγικές, αυτή τη στιγμή οι καθαρόαιμες είναι ζήτημα αν αγγίζουν το 10%. Από τα 10 εκατομμύρια κεφάλια που ήταν κάποτε, τώρα είναι 500.000. Το Καραγκούνικο, που είναι από τις πιο πολυπληθείς φυλές, είχε άλλοτε 200.000 καθαρόαιμα ζωντανά, ενώ τώρα έχει 2.000. Μπορεί να διαβάζουμε κατά καιρούς σχετικά άρθρα για το Μυτιλήνης, το Χιώτικο, το Φριζάρτα της Άρτας, το Καλαρρύτικο, το Φλώρινας-Πελαγονίας, που μας προκαλούν να τα αναζητήσουμε και να τα δοκιμάσουμε, η πρόσβαση σε αυτά όμως πολλές φορές είναι ένα ζήτημα, αν δεν βρισκόμαστε σε κοντινή ακτίνα με τον παραγωγό. Διατίθενται σε ορισμένα χασάπικα, υπάρχουν και κάποιες φάρμες που πουλάνε μέσω διαδικτύου. Τέλος, υπάρχει και μια μικρή παραγωγή βιολογικών αρνιών.