ΆΝΩ ΠΟΛΗ, SOS

Η ΆΝΩ ΠΟΛΗ της Θεσσαλονίκης ανήκει περισσότερο σε ένα ιδανικό φαντασιακό της μυθολογίας των σύγχρονων κατοίκων της. Άν δεν κατοικείς εκεί, ώστε να βιώνεις τη σημερινή εγκατάλειψη από πλευράς της πολιτείας, την παρακμή δρόμων, πλατειών, κτιρίων, την έλλειψη ενδιαφέροντος για την περιοχή μετά τις τελευταίες σωτήριες επεμβάσεις στο αρχιτεκτονικό της απόθεμα που βιώσαμε το 1997, επί Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, δεν αντιλαμβάνεσαι την αίσθηση ενός ξεχασμένου ιστορικού τόπου της πόλης.

Η παρακμή του τοπίου ακόμη και γύρω από μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως οι εκκλησίες της και τα κάστρα της, πρωταγωνιστεί σε αυτή την εποχή της.

Άκόμη και ως τόπος που φιλοξενούσε μυθικά εστιατόρια ή κουτούκια άλλες εποχές, ναούς γεύσεων που προσκυνούσε η πόλη, σήμερα δεν διαθέτει τα ανάλογα ατού για να προσελκύσει το ενδιαφέρον ενός κοινού που καλύπτει τις ανάγκες για διασκέδαση ή εστίαση αλλού.

Εκτός από μεμονωμένες προσπάθειες που αξίζουν την προσοχή μας (Τοίχο-Τοίχο, Ίγκλις), το Φεστιβάλ Επταπυργίου το καλοκαίρι και τη μυστηριακή ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας στις γειτονιές και στα σοκάκια της, η Άνω Πόλη μοιάζει σήμερα να διάγει μια στιγμή αμηχανίας και εγκατάλειψης. Με τη βοή του μύθου της να γίνεται όλο και πιο αδύναμη και τα ερωτηματικά για το μέλλον της όλο και πιο ηχηρά.

*Ο Γιώργος Τούλας ζει στη Θεσσαλονίκη, είναι δημοσιογράφος και δημιουργός της εφημερίδας Parallaxi, του παλαιότερου σε κυκλοφορία free press στην

Ελλάδα.