Ο παλιός μας ο καιρός και οι σημερινοί νέοι

Κύριε διευθυντά

Θα ήθελα να προσθέσω δύο εκ των υστέρων λογοτεχνικές αράδες στο πνεύμα του κυριακάτικου (2/5) αφιερώματος της «Καθημερινής» στους νέους. Σε αυτή την πολύ καλή προσπάθεια για μία πρώτη αλλά ουσιαστική γνωριμία, στους μεγαλύτερους ηλικιακά αναγνώστες των πολλών φόβων και των λίγων προσδοκιών της νέας γενιάς. Για αυτά «τα ξένα, αγνώριστα σχεδόν πρόσωπα ανθρώπων από μία εποχή που θα έρθει», όπως αναφέρει ο Γιόσεφ Ροτ στο «Εμβατήριο Ραντέτσκυ». Και συμπληρώνει λίγο παρακάτω για την ευημερία που δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά στην τότε Αυστροουγγαρία αλλά και σε εμάς δεν φαίνεται καν στον ορίζοντα:

«Τον παλιό καιρό ήταν πιο εύκολα τα πράγματα! Ολα ήταν σίγουρα. Κάθε πέτρα βρισκόταν στη θέση της. Και οι δρόμοι της ζωής ήταν όλοι σωστά στρωμένοι. Γερές στέγες ήταν χτισμένες πάνω από τους τοίχους των σπιτιών. Σήμερα, οι πέτρες στους δρόμους είναι πεταμένες όπως να ’ναι, σωριασμένες επικίνδυνα. Και οι στέγες έχουν τρύπες και η βροχή περνάει μέσα από τα σπίτια».

Δ. ΜΑΚΡΙΔΗΣ Ιστορικός