Η μικροαστική μιζέρια

Οι επιθέσεις όμως αυτές αποτελούν και εκτόνωση ενός βαθύτερου προβλήματος: η επιτυχία των αθλητών

είναι υπενθύμιση της αποτυχίας των υβριστών τους. Μιας αποτυχίας που δεν έχει να κάνει τόσο με τα ανεπαρκή επιτεύγματα των τελευταίων εν στενή εννοία, αλλά με έναν πτωχευμένο τρόπο ζωής που δεν οδηγεί πουθενά, με μια μικροαστική μιζέρια που κολλάει πάνω τους όπως η ιδρωμένη φανέλα στον τενίστα. Γιατί ο Τσιτσιπάς και η Σάκκαρη δεν είναι απλώς οι τυχεροί της ημέρας ή του μήνα, αλλά πρεσβεύουν συνολικά ένα διαφορετικό μοντέλο αυτοπραγμάτωσης, τον μακρύ και επίπονο δρόμο προς ένα στόχο. Τη στρατηγική που δουλεύεται αργά και προοδευτικά, με οργάνωση, στερήσεις και εξάσκηση. Με λίγα λόγια, την ήττα της τεμπελιάς, δηλαδή της μόνιμης πνευματικής κατάστασης όσων προσπαθούν να μειώσουν ηθικά εκείνους από τους οποίους θα μπορούσαν να αντλήσουν ένα παράδειγμα προς μίμηση.