Ακτιβισμοί

Το πολιτικό βραχυκύκλωμα με τη ματαιωθείσα παρασημοφόρηση του διασώστη δεν άφησε χώρο για να συζητηθεί επί της ουσίας η σκοπιμότητα αυτών των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων. Από μόνη της η λέξη «διάσωση» μοιάζει ηθικά απρόσβλητη. Στην πράξη, πρόκειται για οργανώσεις που δεν επικουρούν βέβαια την ακτοφυλακή, αλλά δρουν ερήμην της, σκοπεύοντας να την υποκαταστήσουν. Οι ακτιβιστές δεν ζητούν απλώς την αλλαγή της συνοριακής πολιτικής. Επιδιώκουν να την καταργήσουν στην πράξη, επικαλούμενοι το ανθρωπιστικό δίκαιο. Οι αναφορές ότι οι δουλέμποροι εντοπίζουν στα ραντάρ τους τα σκάφη των οργανώσεων και κατευθύνουν εκεί τις βάρκες, μετατρέποντας τους διασώστες σε ακούσιους συνεταίρους τους, δείχνουν πού μπορούν να καταλήξουν οι αγνές προθέσεις. Η τηλεοπτική εμφάνιση του παρ’ ολίγον παρασημοφορηθέντος επιβεβαίωσε ότι και ο ίδιος δρα με όρους ηθικής απολυτότητας – εκείνος σωτήρας, οι άλλοι δολοφόνοι. Πρόκειται για έναν προσκοπικό ναρκισσισμό που δεν υπολογίζει ποιος και πώς θα στεγάσει, ποιος και πώς θα θρέψει τους διασωθέντες. Δεν ενδιαφέρεται ποιες πολιτικές δυνάμεις ευνοούνται στη στεριά από τη δική του δράση στη θάλασσα.