Τα ελληνικά χαρακτηριστικά

– Τι μαρτυρεί στον χαρακτήρα και στη συμπεριφορά σας ότι είστε Ελληνες;

Ε.Κ.: Η ένταση της φωνής μου, οι έντονες χειρονομίες, η εξωστρέφεια, η αμεσότητα στη συναναστροφή. Γενικά, δεν κρύβεται με τίποτα! (γέλια). Οι Ελληνες υπερέχουμε στον συναισθηματισμό, που μας ανοίγει νέες δημιουργικές διαστάσεις και προοπτικές. Αλλά ο ίδιος συναισθηματισμός μπορεί να λειτουργήσει ως τροχοπέδη όταν γίνεται η κυρίαρχη δύναμη που διέπει την κρίση μας, όταν δηλαδή ξεχνάμε το «μέτρον άριστον».

Π.Κ.: Το χιούμορ, η διάθεση για καλαμπούρια, αλλά και ο τρόπος σκέψης, η μαχητικότητά μας. Στην Ελβετία τα παιδιά όταν τελειώνουν το δημοτικό δίνουν εξετάσεις. Από αυτές θα κριθεί αν θα πάρουν την κατεύθυνση που αργότερα οδηγεί σε πανεπιστημιακές σπουδές ή θα ακολουθήσουν την τεχνική εκπαίδευση, η οποία, σημειωτέον, είναι εξίσου σεβαστή. Ο γιος μου έπρεπε φέτος να περάσει από αυτή τη δοκιμασία. Η γυναίκα μου, που είναι Ελβετίδα, τον βοηθούσε μελετώντας μαζί του. Εγώ του μιλούσα για τον Μέγα Αλέξανδρο και τους 300 του Λεωνίδα και τον εμψύχωνα για να μη φοβάται. Αυτή είναι η διαφορά: το πάθος και η αγωνιστικότητά μας και το πώς τα μεταδίδουμε στους άλλους.

– Ποιες εικόνες αναπολείτε συχνά από την πατρίδα;

Π.Κ.: Τη θέα από το εκκλησάκι της Παναγίας Καλαμιώτισσας στην Ανάφη. Από εκεί θα απολαύσει κανείς ίσως το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του Αιγαίου.

Ε.Κ.: Τα βουνά της Ηπείρου. Μένω στη Βοστώνη –όλη η ανατολική ακτή των ΗΠΑ είναι επίπεδη– και μου λείπουν πολύ οι υπέροχοι ορεινοί όγκοι της Ηπείρου. Αλλά και το μπλε του Αιγαίου. Αυτό το χρώμα, τόσο ζωντανό, δεν το βρίσκεις σε καμιά άλλη θάλασσα στον κόσμο. Αγαλλιάζει η ψυχή σου μόλις το αντικρίζεις.