Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ePaper

«Μας αγαπάνε τα παιδιά εδώ και μας βοηθάνε πάρα πολύ»

Πέρα από το «Βοήθεια στο Σπίτι», οι δήμοι της χώρας προσφέρουν πολλές άλλες κοινωνικές υπηρεσίες – μία από αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντική εβδομάδες όπως και αυτή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο περισσότερος κόσμος κλείστηκε στο σπίτι, βρίσκοντας ανακούφιση από την ανυπόφορη ζέστη στη δροσιά του κλιματιστικού, ή όπως και εκείνη στα μέσα Φεβρουαρίου, όταν το χιόνι είχε καλύψει δρόμους, πλατείες και πεζοδρόμια. Μπορεί τα ακραία καιρικά φαινόμενα να ενοχλούν τους περισσότερους, αλλά κάποιοι άνθρωποι κινδυνεύουν σοβαρά από αυτά ή χάνουν το σπίτι τους. Πέρα από τη βοήθεια σε ευάλωτους ανθρώπους που ζουν στα σπίτια, αρκετοί δήμοι παρέχουν βοήθεια και σε όσους ζουν στον δρόμο μέσω του προγράμματος Streetwork, της κινητής μονάδας παρέμβασης στον δρόμο.

Στο Αγρίνιο, οι δομές αστέγων του δήμου πραγματοποιούν κάθε εβδομάδα δράσεις για τους άστεγους που δεν επιθυμούν να φιλοξενηθούν στις δομές. Την περίοδο του καύσωνα, μοιράζουν καθημερινά παγωμένα νερά, χυμούς και τρόφιμα. «Η συμπαράστασή μας σε όσους πλήττονται αποτελεί όχι απλά χρέος, αλλά βαθιά ανάγκη», δηλώνει στην «Κ» ο δήμαρχος Αγρινίου, Γιώργος Παπαναστασίου. Τον περασμένο χειμώνα, λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών, συστάθηκαν για πρώτη φορά οι «ομάδες δρόμου» των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου Λαρισαίων, παρέχοντας φαγητό, κουβέρτες και υπνόσακους σε άστεγους, αλλά και πληροφορίες για το πού μπορούν να διανυκτερεύσουν, αναφέρει ο εκπρόσωπος Τύπου Αρης Ψύχας. Αντίστοιχες ομάδες υπάρχουν και στη Θεσσαλονίκη, στον Βόλο, στα Γιάννενα, και στο Ηράκλειο, εκτός άλλων περιοχών.

Στην Αθήνα, το πρόγραμμα «Streetwork» είναι προτεραιότητα. «Από την πρώτη στιγμή της νέας διοίκησης στον δήμο, αντιληφθήκαμε ότι υπήρχε ένα μεγάλο κενό στις ομάδες των επιτόπιων παρεμβάσεων στην πόλη», λέει στην «Κ» ο Γρηγόρης Λέων, πρόεδρος του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων, ιατροδικαστής και δημοτικός σύμβουλος. «Υπήρχε μόνο μία πρωινή βάρδια και τις περισσότερες φορές αυτή δεν πραγματοποιούνταν γιατί δεν υπήρχαν οχήματα για να μεταφέρουν κοινωνικούς λειτουργούς», τονίζει. Τώρα, οι βάρδιες έχουν τετραπλασιαστεί, αναφέρει, τα οχήματα έχουν αυξηθεί.

Στους άστεγους της πόλης πηγαίνουν γεύματα εκεί όπου ζουν, και προσπαθούν να δημιουργήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης μαζί τους ούτως ώστε να τους πείσουν να μπουν σε μια δομή στέγασης. «Εχουμε προσπαθήσει να εκμηδενίσουμε τις όποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες και όταν οι streetworkers καταφέρουν να πείσουν τους ανθρώπους, η μεταφορά τους γίνεται άμεσα και χωρίς περαιτέρω διαδικασίες», δηλώνει.

Η «Κ» την Πέμπτη βρέθηκε με μία ομάδα που, πέρα από τον οδηγό, αποτελούνταν από δύο κοινωνικές λειτουργούς και μία νοσηλεύτρια, και από το πρωί ξεκίνησε να διανέμει μπουκαλάκια με νερό σε άστεγους της Αθήνας, να τους θερμομετρεί, να τους ενημερώνει για τις πιο κοντινές κλιματιζόμενες αίθουσες, να συζητάει μαζί τους για τα προβλήματά τους. Πιο βοηθητική όλων είναι η αίσθηση της επιβεβαιωμένης ύπαρξης, αυτό δίνει η συνεχής και συνεπής επαφή σε ανθρώπους που συχνά νιώθουν αθέατοι από την κοινωνία και περιθωριοποιημένοι.

«Μας αγαπάνε τα παιδιά εδώ και μας βοηθάνε πάρα πολύ, κάθε μέρα έχουμε φαγητό», λέει στην «Κ» ο 47χρονος Γιάτσεκ. «Κάθε μέρα τους περιμένουμε, και κάθε μέρα έρχονται», τονίζει. Ο ίδιος και ο 45χρονος Μάριο Γκρούπα μένουν σε ένα παρκάκι απέναντι από τον σταθμό Λαρίσης. Κοντά τους, ξαποσταίνει και ο Σταύρος, ο οποίος τώρα συζητάει με την ομάδα των streetworkers για ένα ιατρικό ζήτημα – τον ρωτάνε αν προτιμά πατερίτσες ή ένα «Π».

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος, κάθε μέρα φαΐ μας φέρνουν», δηλώνει ο κ. Γκρούπα. Κάθεται πίσω από την προτομή του Γεωργίου Παπανικολάου, είναι πρωί ακόμα και έχει σκιά, αλλά σύντομα θα την ψάχνει αλλού. «Με τη ζέστη κρύβομαι», λέει στην «Κ», «πρώτα εκεί, μετά εκεί», και σηκώνεται, πηγαίνοντας, ενδεικτικά, από το ένα σημείο στο άλλο.

Η εμπιστοσύνη

Η κοινωνική λειτουργός Ρούλα Κουτρομάνου, η οποία, όπως και πολλοί συνάδελφοί της, προσλήφθηκε εν μέσω πανδημίας, αναφέρει πως η μεγαλύτερη δυσκολία της δουλειάς έγκειται στην άρνηση. «Πολλοί έχουν συνηθίσει να είναι μόνοι τους, δεν θέλουν να τους βοηθήσουμε», δηλώνει στην «Κ». Ομως, κάποτε έρχεται η δικαίωση των κόπων. «Εξέλιξη υπάρχει όταν πείθουμε ορισμένους να μπουν σε ξενώνα», τονίζει η Βασιλική Κομπογιάννη, μια άλλη κοινωνική λειτουργός, και αυτό γίνεται μόνο όταν υπάρξει εμπιστοσύνη, η οποία δημιουργείται μέσω της συνεπούς παρουσίας, του συνεχούς ενδιαφέροντος. «Ξέρουν ότι ενδιαφερόμαστε», λέει στην «Κ», «μας βλέπουν καθημερινά».

Οι κοινωνικοί λειτουργοί του δήμου προσπαθούν να δημιουργήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τους αστέγους, ώστε να τους πείσουν να μπουν σε δομή στέγασης.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

el-gr

2021-08-01T07:00:00.0000000Z

2021-08-01T07:00:00.0000000Z

https://kathimerini.pressreader.com/article/281840056709088

Kathimerini Digital