Aνησυχία

Πέρα από την καθαρά ανθρωπιστική διάσταση του ζητήµατος, κάθε χώρα ανησυχεί για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν από διαφορετική σκοπιά. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης φοβούνται ότι, αν καταρρεύσει η κυβέρνηση της Καµπούλ, µέσα σε λίγους µήνες εκατοντάδες χιλιάδες Αφγανοί πρόσφυγες θα ζητούν ασφαλές καταφύγιο στην Ευρώπη. Η Ρωσία ανησυχεί ότι η πιθανή επικράτηση των Ταλιµπάν, τους οποίους συνεχίζει να κατατάσσει στις τροµοκρατικές οργανώσεις, µπορεί να ενισχύσει τους τζιχαντιστές στις χώρες της Κεντρικής Ασίας. Αντίστοιχα η Κίνα δεν θέλει να ενισχυθούν οι φονταµενταλιστές Ουιγούροι και η Ινδία φοβάται για τις επιπτώσεις στο Κασµίρ. Με την εξαίρεση κύκλων των πακιστανικών υπηρεσιών ασφαλείας, καµία χώρα, µικρή ή µεγάλη, δεν καλωσορίζει τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν. Κάποιες όµως σπεύδουν να διασφαλίσουν τα συµφέροντά τους, όπως έκανε η Κίνα υποδεχόµενη µε όλες τις τιµές το ηγετικό στέλεχος των Ταλιµπάν, µουλά Αµπντούλ Γκανί Μπαραντάρ, ο οποίος φωτογραφήθηκε µε τον Κινέζο υπουργό Εξωτερικών Γουάνγκ Γι. Νωρίτερα, ο Κινέζος πρόεδρος Σι είχε τηλεφωνήσει στον Αφγανό πρόεδρο Ασράφ Γκανί, τηρώντας τις ισορροπίες. ∆ιαπραγµατευόµενοι µε τις ΗΠΑ στην Ντόχα, µε τη µεσολάβηση του Κατάρ, οι Ταλιµπάν έδειξαν ότι διαθέτουν ένα ελάχιστο απόθεµα πραγµατισµού. Υπάρχει άραγε κάποια εξωτερική δύναµη που θα µπορούσε να τους πείσει να µην ανοίξουν έναν νέο κύκλο αίµατος, αλλά να διαπραγµατευτούν µια λύση µε την κυβέρνηση της Καµπούλ; Ή θα µεθύσουν (τρόπος του λέγειν, το οινόπνευµα απαγορεύεται) από την επικράτησή τους στα πεδία των µαχών –από το γεγονός ότι οι Αµερικανοί έφυγαν κυριολεκτικά νύχτα από τη βάση Μπαγκράµ– και από τη µανία εκδίκησης θα µετατρέψουν το Αφγανιστάν σε κόλαση επί της Γης;