Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ePaper

«Αυτοκρατορική» προσωπολατρία

Το 1976 η Κίνα βρισκόταν στη βαθιά κρίση της Πολιτιστικής Επανάστασης. Σε αυτό το ριζοσπαστικό και βίαιο πολιτικό κίνημα, ο Μάο ενθάρρυνε έντονα την προσωπολατρία του σε όλη τη χώρα, με τα τεράστια αγάλματά του σε κάθε πόλη, την εικόνα του σε κάθε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο, το «Κόκκινο Βιβλίο» γεμάτο αποφθέγματά του στην τσέπη κάθε Κινέζου και το σήμα του ως το μοναδικό αξεσουάρ που οι Κινέζοι επιτρεπόταν να φορέσουν. Το σύνθημα «Μάο Τζουσί Ουάν Σούι», που στην κινεζική γλώσσα σημαίνει «Ο πρόεδρος Μάο να ζήσει δέκα χιλιάδες χρόνια» (ιστορικά αναφερόταν μόνο στους αυτοκράτορες), δεν ακουγόταν μόνο από τους φανατικούς οπαδούς του στην πλατεία Τιενανμέν, αλλά αποτελούσε καθημερινό χαιρετισμό των απλών Κινέζων.

Η θεοποίηση του Μάο μπορεί να εντοπιστεί αρχικά στη δεκαετία του 1930 ανάμεσα στους κατοίκους των χωριών στις κατειλημμένες από κομμουνιστές περιοχές. Γύρω στο 1945, όταν η απόλυτη εξουσία του Μάο στο κόμμα επιβεβαιώθηκε, η δήλωση της πίστης ότι ο Μάο ήταν «ο ήλιος» και «ο σωτήρας» ήταν πλέον ρουτίνα στις κομματικές διαδικασίες. Ο Μάο τότε ήταν σχετικά λογικός, ομολογώντας ότι «είμαι 52 χρόνων. Δεν υπάρχει και δεν πρέπει να υπάρχει κάποιος δέκα χιλιάδων χρόνων». Μετά την ίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1949, η ταπεινότητά του συνεχίστηκε. Ωστόσο, η αποσταλινοποίηση στην ΕΣΣΔ άλλαξε τη στάση του. Φοβόταν ότι, έπειτα από τον θάνατό του, οι διάδοχοί του θα τον κατηγορούσαν και θα ανέτρεπαν τις πολιτικές του, όπως συνέβη στη Μόσχα. Το 1958, επιβάλλοντας τον απόλυτο έλεγχο στο κόμμα που έχανε σταδιακά εξαιτίας των μετριοπαθών συντρόφων του, ο Μάο ανακοίνωσε: «Αν δεν με λατρέψουν, θα λατρέψουν κάποιον άλλον... άρα καλύτερα να λατρεύουν έμενα... Οποιος είναι εναντίον της προσωπολατρίας μου σκοπεύει να πετύχει τη δική του δικτατορία».

Στα επόμενα χρόνια, οι περισσότεροι ηγέτες, όπως ο στρατηγός Λιν Πιάο, είτε για να πάρουν προαγωγή είτε για να επιζήσουν, τάιζαν τη ματαιοδοξία του Μάο. Δήλωναν ότι «είναι ο πιο προικισμένος του κόσμου και της Ιστορίας», ότι «δεν είναι θνητός» και θα μπορούσε να ζήσει «έως και 150 ετών», αν όχι δέκα χιλιάδων... Ο Μάο από τη μια πλευρά εκμεταλλευόταν τις κολακείες προκειμένου να παγιώσει την εξουσία του και από την άλλη πλευρά τις απολάμβανε και δεν ήταν πρόθυμος να τις σταματήσει.

ΙΣΤΟΡΙΑ

el-gr

2021-08-01T07:00:00.0000000Z

2021-08-01T07:00:00.0000000Z

https://kathimerini.pressreader.com/article/282084869844960

Kathimerini Digital