Παναγούλης, Σολωμού βίοι παράλληλοι

Οχρόνος κάνει περίεργα παιχνίδια. Φέρνει κοντά τις πράξεις των ηρώων. Ο Αλέκος Παναγούλης στις 13 Αυγούστου 1968 αποπειράθηκε να σκοτώσει τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλου και ο Σολωμός Σολωμού έπεφτε νεκρός στις 14 Αυγούστου 1996 από τα πυρά Τούρκου αξιωματικού, όταν προσπάθησε να κατεβάσει τη σημαία του κατακτητή.

Θυμάμαι, ήμουν 15χρονος έφηβος, όταν το πρωί της 13ης Αυγούστου 1968 το ραδιόφωνο της ΕΙΡ διέκοψε το πρόγραμμά του για να μεταδώσει την είδηση της απόπειρας δολοφονίας του δικτάτορα, ενώ μετά από λίγο ανακοίνωσε τη σύλληψη του δράστη. Την άλλη ημέρα, όλες οι εφημερίδες είχαν τη φωτογραφία του σιδηροδέσμιου Παναγούλη, όπως ακριβώς είχε συλληφθεί. Ο Αλ. Παναγούλης δεν έδρασε μόνος του. Hταν μια ολόκληρη ομάδα που συνέβαλε σε αυτήν την ύψιστη αντιστασιακή πράξη. Hταν ο Βερυβάκης, ο Κλωνιζάκης, ο Γιώτας, ο Λεκανίδης, ο Ζαμπέλης, ο Ελευθεριάδης, ο Αβράμης, ενώ σημαντική συμβολή είχε και ο Πολύκαρπος Γεωρκάτζης. Κάποιοι εξ αυτών πολιτεύτηκαν στη συνέχεια, κάποιοι ιδιώτευσαν με διακριτικότητα, ο δε Γεωρκάτζης δολοφονήθηκε στην Κύπρο από άγνωστους δράστες. Σε μια συνέντευξή του ο Αλέκος Παναγούλης, στην Οριάνα Φαλάτσι, είπε το εμβληματικό: «Δεν επεδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο. Επεδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο».

Ο Σολωμός Σολωμού, μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ, που είχε δολοφονηθεί από του Γκρίζους Λύκους στη Δερύνεια, φορτισμένος και φορτωμένος με την αγάπη για την πατρίδα του, πήγε στη διαχωριστική γραμμή και είπε στους φίλους του: «Εγώ θα την κατεβάσω τη σημαία». Αυτές ήταν οι τελευταίες του λέξεις. Και με το τσιγάρο στα χείλη του άρχισε την αναρρίχηση στο κοντάρι. Δεν αποτελείωσε την προσπάθειά του. Ενας πυροβολισμός τον σκότωσε. Ηταν μια συγκλονιστική στιγμή, που αποτυπώθηκε από τον τηλεοπτικό φακό. Η εικόνα ενός ανθρώπου που έβαλε τη σκλαβωμένη πατρίδα του πάνω από τη ζωή του. Ο ποιητής Αλκης Αλκαίος, ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Δημήτρης Μητροπάνος παρέδωσαν στον χρόνο τη σκηνή της δολοφονίας του Σολωμού με τους στίχους: «Οσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι/ με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη».