Ενα μέλλον σχεδόν εφιαλτικό

Με μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο βρίσκει κανείς πολλές συνταγές για λεοντόψαρο, ένα από τα πλέον χωροκατακτητικά ξενικά είδη, που καταβροχθίζει τα υπόλοιπα και αναπαράγεται ταχύτατα, με φρενήρεις σχεδόν ρυθμούς.

Το λεοντόψαρο ήρθε στη Μεσόγειο από την Ερυθρά Θάλασσα, εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2015 στη Ρόδο και πλέον βρίσκεται παντού, από την Κρήτη μέχρι τις Κυκλάδες και το Ιόνιο. Η αλιεία του και η κατανάλωση θα μπορούσαν να βοηθήσουν να μειωθεί ο πληθυσμός του, γιατί είναι ένα ψάρι που όπως αναφέραμε προηγουμένως αναπαράγεται με τρελούς ρυθμούς και... πεινάει διαρκώς. Αν δεν το φάμε, θα φάει ό,τι βρίσκεται στις θάλασσες.

Οπότε δοκιμάστε λεοντόψαρο σεβίτσε, ψητό, στον ατμό, σε μακαρονάδα, με πολλούς και διάφορους τρόπους, που προτείνουν πλέον και γνωστοί σεφ, διαφημίζοντάς το ως ένα νοστιμότατο ψάρι, και για να κάνω και μια προσωπική εξομολόγηση, θα συμφωνήσω μαζί τους· είναι πολύ νόστιμο.

Μακάρι, βέβαια, το πρόβλημα να ήταν μόνο το λεοντόψαρο ή ο γερμανός και τα δύο βρώσιμα θαλάσσια ξενικά είδη. Υπάρχουν πολλά άλλα που δεν είναι βρώσιμα και αποτελούν καταστροφή για το οικοσύστημα.

Oι καύσωνες των τελευταίων ετών αλλάζουν τη Μεσόγειο και έχουν μεγάλη επίδραση στη θαλάσσια ζωή. Το φετινό καλοκαίρι, το ερευνητικό κέντρο Mercator Ocean International μέτρησε θερμοκρασίες στην επιφάνεια της θάλασσας στη Δυτική Μεσόγειο της τάξης των 28 και 30 βαθμών Κελσίου, μέχρι και 5 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο. Τα ζεστά μεσογειακά νερά προκαλούν τα ψάρια-εισβολείς όπως τα μπαρακούντα (σφύραινα) και οι λαγοκέφαλοι, αλλά και τις τσούχτρες, να μεταναστεύσουν.

Η επέλαση των θαλάσσιων ξενικών ειδών δεν θα ήταν τόσο έντονη αν με την υπεραλίευση δεν είχαμε φροντίσει να εξαντλήσουμε τους φυσικούς θηρευτές. Αν οι ροφοί, λ.χ., ήταν περισσότεροι στις θάλασσές μας θα έτρωγαν αρκετά από τα ψάρια-εισβολείς, αν υπήρχε μεγαλύτερος πληθυσμός θαλάσσιων χελώνων, οι μέδουσες, η αγαπημένη τους λιχουδιά, δεν θα είχαν εξαπλωθεί σε τέτοιο βαθμό. Η φύση έχει τρόπους να διορθώσει τις ανορθογραφίες και να ξεπεράσει αρκετά προβλήματα· όπου βάζει το χέρι του άνθρωπος, γίνονται τα πράγματα πιο δύσκολα.

Η κλιματική κρίση, η υπεραλίευση, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η απληστία, όλα ανθρώπων έργα, φτιάχνουν ένα μέλλον σχεδόν εφιαλτικό. Ενα μέλλον που βρίσκεται πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι φανταζόμαστε.