Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ePaper

Μια βραδιά στην όπερα, χωρίς λυρικούς τραγουδιστές

Του ΝΙΚΟΥ Α. ΔΟΝΤΑ

«Μια βραδιά στην όπερα» ήταν ο τίτλος της συναυλίας που πραγματοποίησαν οι πιανίστες Λευκή Καρποδίνη και Μάικλ Μπράουνλι Ουόκερ στην αίθουσα του φιλολογικού συλλόγου «Παρνασσός» στις 28 Μαΐου. Μια βραδιά στην όπερα χωρίς λυρικούς τραγουδιστές, με οδηγό το γνωστό πολύ καλό πιανιστικό ντούο.

Μην πάει ο νους μόνο στις γνωστές πιανιστικές μεταγραφές του 19ου αιώνα, καθώς το ενδιαφέρον ήταν ότι οι επιλογές των δύο πιανιστών περιλάμβαναν πασίγνωστες μελωδίες σε μάλλον απρόσμενες μεταγραφές. Πιο συγκεκριμένα, ακούστηκαν η Φαντασία για δύο πιάνα του Πέρσι Γκρέιντζερ σε θέματα από την όπερα «Πόργκι και Μπες» του Τζορτζ Γκέρσουιν, η μεταγραφή της Εισαγωγής του «Μαγικού αυλού» του Μότσαρτ από το Φερούτσο Μπουζόνι, η απόδοση των «Πολοβτσιανών χορών» της όπερας «Πρίγκιπας Ιγκορ» του Αλεξάντερ Μποροντίν από την Αν Πόουπ και το εμβατήριο της «Σκηνής του θριάμβου» της «Αΐντας» του Βέρντι από τον Γκαμπριέλ Πιερνέ. Επιπλέον, η βραδιά περιλάμβανε δύο ακόμη γνωστά αποσπάσματα σε σύγχρονες μεταγραφές, τη διάσημη άρια της «Βάλλυ» από την ομώνυμη όπερα του Αλφρέντο Καταλάνι σε μεταγραφή του Μάικλ Μπράουνλι Ουόκερ και την εξίσου γνωστή άρια «Γλυκέ μου πατερούλη» από τον «Τζάνι Σκίκι» του Πουτσίνι σε μεταγραφή του Δημήτρη Ανδρικόπουλου.

Συνολικά, οι συνθέσεις που ακούστηκαν χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες: σε εκείνες τις οποίες η προσωπικότητα του μεταγραφέα καθιστούσε έργα με αυτόνομη αξία και ποιότητες διαφορετικές από αυτές του πρωτοτύπου και σε όσες παρέμεναν στενά

Η Λευκή Καρποδίνη και ο Μάικλ Μπράουνλι Ουόκερ ερμήνευσαν μεταγραφές γνωστών μελωδιών.

επικεντρωμένες στην πρωτότυπη σύνθεση και στην ανάδειξη των δικών της χαρακτηριστικών.

Στις πρώτες ανήκε η «Μεγάλη φαντασία για δύο πιάνα» του Λιστ βασισμένη σε θέματα από τη «Νόρμα» του Μπελίνι. Ρομαντική φαντασία στην αποθέωσή της, η σελίδα αυτή αναδείκνυε με ευφάνταστο τρόπο ορισμένα από πιο ενδιαφέροντα θέματα της όπερας του Μπελίνι και ήταν τόσο δεξιοτεχνική, όσο την αναμένει κανείς σε ένα έργο του Λιστ. Καρποδίνη και Μπράουνλι Ουόκερ ανταποκρίθηκαν και στα δύο σκέλη με τεχνική άνεση και σιγουριά. Στις δεύτερες ανήκε η μεταγραφή των «Πολοβτσιανών χορών» από την Αν Πόουπ, πολύ πιο πιστή στο πρωτότυπο κείμενο, έχοντας ως στόχο να προβάλει πρωτίστως αυτό παρά τις όποιες ικανότητες της συνθέτριας.

Προφανώς το σημαντικότερο στοιχείο σε ένα τέτοιο πρόγραμμα είναι η μουσικότητα των ερμηνευτών και η αίσθηση της αισθητικής που διαθέτουν. Η ικανότητά τους, δηλαδή, να «τραγουδήσουν» με το πιάνο τις μελωδίες και να διασφαλίσουν τον χαρακτήρα και τις ποιότητες της πρωτότυπης σύνθεσης αλλά και αυτής του συνθέτη που τη μετέγραψε. Ετσι ώστε η μελωδική απλότητα του Μπελίνι να μην πνιγεί στη δίνη της πληθωρικής δημιουργικής φαντασίας του Λιστ.

Καρποδίνη και Μπράουνλι Ουόκερ συνεργάστηκαν ακόμη μία φορά πολύ καλά και αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στη «Φαντασία για δύο πιάνα» βασισμένη σε θέματα από την όπερα «Πόργκι και Μπες». Χωρίς να αφήσουν το στοιχείο της τζαζ να υπερισχύσει του κλασικού αλλά, αντίθετα, βρίσκοντας μια «χρυσή τομή» ανάμεσα στα δύο, οι πιανίστες μετέδωσαν στο ακροατήριο την ενέργεια των πασίγνωστων μελωδιών και των ρυθμών του Γκέρσουιν.

ΤΈΧΝΕς & ΓΡΆµµΑΤΑ

el-gr

2022-08-13T07:00:00.0000000Z

2022-08-13T07:00:00.0000000Z

https://kathimerini.pressreader.com/article/282527252214701

Kathimerini Digital