Αλλα τα δάκρυα εικόνων, άλλα των αγαλμάτων

Κύριε διευθυντά

Απαντώντας στην επιστολή του κ. Κ.Ε. Φραγκομίχαλου που δημοσιεύθηκε το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου με τον τίτλο «Τα αρχαία αγάλματα που (δεν) δάκρυζαν», δεν πρέπει αυτά να έχουν καμία συσχέτιση με τις εικόνες που δάκρυσαν, με τις αρχαίες μυθολογίες, ούτε με τα όνειρα, που νομίζουμε ότι βλέπουμε ή ακούμε. Το συμβάν που περιγράφω στην επιστολή μου «Εικόνες που δακρύζουν και το κακό σημάδι» 27/11/22, έγινε μία μόνο φορά, σε έναν συγκεκριμένο ναό και για μία μόνο μέρα. Οι εικόνες δεν ίδρωναν, ούτε έτρεχε κάποιο αιματώδες υγρό, αλλά έτρεχαν δάκρυα μόνο από τα μάτια, από πουθενά αλλού, ήταν υφάλμυρα, όπως τα δικά μας και δεν τα είδε ένας ονειροπόλος 12χρονος, αλλά ένα ολόκληρο χωριό, με τις τότε επίσημες αρχές του.

Μετά τη δημοσίευση της επιστολής μου στην «Καθημερινή», μου τηλεφώνησαν νεότερα άτομα από το χωριό μου για να μου πουν ότι είχαν ακούσει την ίδια ακριβώς ιστορία από τον παππού ή τη γιαγιά τους. Δεν γίνεται λοιπόν καμία σύγκριση με τα αγάλματα που ίδρωναν κ.τ.λ. Αν κάποιος θέλει να ερευνήσει το φαινόμενο, να πάει στη Λεπτοκαρυά Πιερίας, όπου θα βρει ανθρώπους που είδαν το φαινόμενο, και στα αρχεία της εκκλησίας το συμβάν είναι καταχωρισμένο.

ΝΙΚΟΣ ΜΑΤΟΣ

Πτυχιούχος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Γλυφάδα