ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ

Για την απόλυτη ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού και της τοπικής αυτοδιοίκησης, που οδήγησε στην εκατόμβη των νεκρών στο Μάτι, μίλησε ένας από τους μάρτυρες που εξετάστηκαν χθες στη δίκη, που όμοιά της δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν. Ο εγκαυματίας Χρήστος Πολίτης, 92 χρόνων, με συγκλονιστικό τρόπο περιέγραψε τη φρίκη που βίωσε αναφερόμενος με μεγάλη αξιοπρέπεια και πραγματικό πόνο στην απόλυτη έλλειψη κάθε μέτρου προστασίας της ζωής των ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη της φωτιάς. «Οι άνθρωποι», είπε ο ηλικιωμένος, «δεν γυρίζουν πίσω. Αυτός ο κίνδυνος θα μπορούσε να είχε σίγουρα αποφευχθεί. Δεν βοηθηθήκαμε από κανέναν, δεν υπήρχε σχέδιο, το κράτος ήταν ανύπαρκτο. Εχω παράπονο στην ηλικία που βρίσκομαι και μετά από όσα έζησα εκείνες τις μαύρες ώρες, γιατί το κράτος θα μπορούσε να βοηθήσει... Και όχι να μου ζητάει είκοσι χαρτιά για να ξαναφτιάξω το σπίτι μου...». Ο μάρτυρας έχασε τη σύζυγό του, που δεν πρόλαβε να βγει από το σπίτι τους και κάηκε ζωντανή, ενώ ο ίδιος γλίτωσε με πολύ σοβαρά εγκαύματα και χρειάστηκε να νοσηλευθεί. Κατά την κατάθεσή του, ένας από τους πυροσβέστες που δικάζονται ως υπαίτιοι της καταστροφής, αναγνώρισε στο πρόσωπο του μάρτυρα τον άνθρωπο που μέσα στις φλόγες έσωσε και διαδραματίστηκε μια πολύ συγκινητική στιγμή.

Από τις πλέον σπαρακτικές μαρτυρίες σε αυτή τη δίκη της οδύνης υπήρξε κατά τη χθεσινή διαδικασία και εκείνη της Ευανθίας Σιδέρη, που γλίτωσε με εγκαύματα, έχασε τη μητέρα της στη φονική πυρκαγιά και λίγο αργότερα τον άνδρα της, που δεν άντεξε και πέθανε στο νοσοκομείο. Η μάρτυρας περιέγραψε πώς κινήθηκαν προς τη θάλασσα για να σωθούν, και πως η ηλικιωμένη μητέρα της δεν μπόρεσε να ακολουθήσει και τους παρακάλεσε «να την αφήσουν γιατί δεν θα τα καταφέρει και θα καούν όλοι».

Η κατάθεση της Ευανθίας Σιδέρη για την τραγωδία στο Μάτι και την οδύνη των ανθρώπων συγκλόνισε το δικαστήριο. «Και που σώθηκα είναι σαν να έχω πεθάνει. Καμένα μωρά, καμένες μανάδες. Καίγανε τα πάντα. Ηταν ένα πράγμα ασύλληπτο. Ημασταν μόνοι μας τελείως. Μετά από ώρες ήρθε ένα μεγάλο καΐκι. Να γίνεται χαμός. “Τους καμένους πρώτα!”, να φωνάζουν. Ηρθε ο άντρας μου κατάμαυρος, μου λέει “αγάπη μου” και λιποθύμησε. Παίρνω την κόρη μου τηλέφωνο, μου λέει δεν βρίσκω τη γιαγιά. Αρχισα να ψάχνω σε

Οι σπαρακτικές καταθέσεις επιζώντων και το «κατηγορώ» τους για πολιτεία και αυτοδιοίκηση.

ξέρες, μέσα στη θάλασσα. Τα είδα όλα. Πτώματα σε κατάσταση Πομπηίας. Τη χάσαμε τη μητέρα μου και ο άνδρας μου, μερικούς μήνες μετά κατέρρευσε και πέθανε στο νοσοκομείο…».

Συγκλονιστική υπήρξε και η κατάθεση της Μαγδαληνής Τσέκου, που έχασε τον πατέρα της στο Μάτι, γιατί, όπως είπε, καθυστέρησε να φύγει στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους γείτονες που είχαν ανάπηρο, με αποτέλεσμα να απανθρακωθούν όλοι...

Τέλος, με την έναρξη της διαδικασίας η υπεράσπιση κατηγορουμένου έθεσε θέμα αμεροληψίας του δικαστηρίου, γιατί επέτρεψε την ανάρτηση των φωτογραφιών των νεκρών μέσα στη δικαστική αίθουσα...