Η δυσανεξία του αιώνα µας

Οσοι θα είναι 50 ετών το 2070 θα βλέπουν τον κόσµο εντελώς διαφορετικά από εµάς. Και χωρίς αµφιβολία θα είναι ένας κόσµος διαφορετικός. Θα έχουν περάσει πάνω από 100 χρόνια από τότε που ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι και η τοµή του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου, που καθόρισε την αντίληψη του κόσµου στις γενιές που γεννήθηκαν ανάµεσα στο 1900 και στο 2000, θα έχει ξεθωριάσει. Νέα ιστορικά ορόσηµα θα έχουν ανελκυστεί ως µείζονα για την οριοθέτηση ενός κοινού υποσυνείδητου και ενός τρόπου κατανόησης του χρόνου.

Ολα αυτά δεν είναι και τόσο µακρινά. Αφορούν τα παιδιά που γεννιούνται τώρα από γονείς που γεννήθηκαν στα τέλη του 20ού αιώνα. Τα νήπια που είναι γύρω µας θα οδηγούν τον κόσµο σε λίγες δεκαετίες. ∆εν µπορεί κανείς να φανταστεί πώς θα είναι να είσαι 20 ετών το 2070, αλλά όσοι είναι σήµερα 20 ετών σηκώνουν ένα µεγάλο βάρος, και αυτό είναι κατανοητό. Είναι µια άτυχη γενιά αυτή της εποχής µας, όπως άτυχες υπήρξαν και πολλές ακόµη γενιές που όταν ήταν 20 χρόνων η ανθρωπότητα µαστιζόταν από πολέµους, καταστροφές ή κρίσεις. Τι να πει κανείς για τη γενιά του 1890 που χάθηκε στα χαρακώµατα του 1914-18 ή τι να πει κανείς για τους νέους Ελληνες, του 1912, του 1920-22, του 1940, του 1946: Ολα είναι θέµα οπτικής και συσχετισµών.

Η σηµερινή γενιά που θα δώσει ζωή στα παιδιά που θα πάρουν τον κόσµο στα χέρια τους στη διάρκεια του ώριµου 21ου αιώνα ζει µια εποχή µετάβασης και ισχυρών µετατοπίσεων. ∆εν είναι εύκολο να σταθµίσει κανείς τις συνθήκες, άλλωστε υπάρχουν πολλές γωνίες προσέγγισης, ούτε µπορεί να πει κανείς πως δεν υπάρχουν αντιφάσεις και πισωγυρίσµατα. Αλλά αυτό που θα µπορούσε να ισχυριστεί κανείς είναι πως κάθε κοινωνία, και πόσο µάλλον η ελληνική, έχει ανάγκη από ψυχραιµία, στοχασµό, µελέτη και εργασία. Σήµερα, αυτές οι αξίες µοιάζουν αναχρονιστικές µέσα στη διάθεση της όποιας ρήξης, παρότι ο εθνικός πλούτος παράγεται από τη συµβολή του καθενός µε την εργασία και την παραγωγή έργου.

Ο 21ος αιώνας δεν έχει ακόµη βρει τον βηµατισµό του. Θα γίνει διακριτό το ίχνος του αιώνα µετά το 2030. Ωστόσο, αν µπορεί να κρίνει κανείς, αυτή η γενικευµένη τάση απόσχισης από τον παλαιό κόσµο έχει γεννήσει ένα µεγάλο χάσµα γενεών που βιώνουν στο έπακρο σηµερινοί γονείς µε παιδιά σε ηλικίες από 15 έως 25 ετών. Η γενικευµένη δυσανεξία, φαινόµενο διεθνές, θα γεννήσει κάτι άλλο. Ακόµη και η εποχή του 2000 φαντάζει ήδη µακρινή και «πεπαλαιωµένη».

• Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος λείπει σε άδεια.