Ποιος; Πώς;

∆εν διαφώνησε µε τον πρόεδρό του ο αδιάγραπτος («εγώ δεν διαγράφοµαι εύκολα») Ανδρέας Λοβέρδος. Υπερθεµάτισε. Το αµάρτηµά του ήταν ότι υπερθεµατίζοντας κατέστησε περισσότερο ορατή την αµηχανία µιας µη επιλογής. Εγινε έτσι το πρώτο στέλεχος που κινδύνευσε να διαγραφεί επειδή δηµοσίως περίπου ρώτησε «τι ακριβώς λέµε;».

Τι ακριβώς λέει ο Νίκος Ανδρουλάκης όταν θέτει ως όρο να µην είναι πρωθυπουργός ο αρχηγός του κόµµατος που θα βγει πρώτο; Οσοι υποψιάζονταν ότι αυτή η παλιά του θέση ήταν τακτικισµός, την εξηγούσαν σαν υπεκφυγή: Ο πρωτεύσας αρχηγός αποκλείεται, µε νωπή την εντολή, να προσυπογράψει τον πολιτικό παροπλισµό του. Αρα, ο Ανδρουλάκης θα έχει έτσι επιτύχει τον αρχικό του σκοπό: Να µην επωµιστεί κυβερνητική ευθύνη, και ταυτόχρονα, να αποφύγει το κόστος του κυβερνητικού αδιεξόδου. ∆εν φταίµε εµείς. Εκείνοι δεν δέχτηκαν τους όρους µας.

Ως εδώ, η στάσις αυτή νιώθεται. Θυµίζει άλλωστε µια εµπλουτισµένη εκδοχή της στρατηγικής της προκατόχου του. Ο Ανδρουλάκης όµως περιέπλεξε µόνος του τη θέση του, κάνοντας την αόριστη υπεκφυγή (κανένας από αυτούς τους δύο) συγκεκριµένη (κάποιο πολιτικό πρόσωπο). Εξέθεσε έτσι εαυτόν στο στοιχειώδες ερώτηµα που άρθρωσε ο Αδιάγραπτος Λοβέρδος: «Ποιος;». Αποκάλυψε µόνος του ότι ξέρει µόνο τι θέλει να αποφύγει, και όχι τι θέλει να επιτύχει.

Μετά την κατακραυγή, ο Ανδρουλάκης φάνηκε να επιδεινώνει τον αυτοεγκλωβισµό του, λέγοντας ότι δεν υπάρχει «άγνωστος Χ». Αν πάρει κανείς τη δήλωση τοις µετρητοίς, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ µοιάζει να οµολογεί ότι ζητεί εντολή από τους πολίτες χωρίς να έχει ο ίδιος κατασταλάξει ποιος θέλει να κυβερνήσει τη χώρα. ∆εν ξέρει ακόµη. Θα δει.

Γιατί ξενίζει τόσο πολύ αυτή η θέση; Ισως επειδή το ακροατήριο στο οποίο το ΠΑΣΟΚ απευθύνεται –όχι µόνο αυτοί που το ψηφίζουν, αλλά κι εκείνοι που θα µπορούσαν δυνητικά να το (ξανα)επιλέξουν– ψηφίζει στρατηγικά. Εννοεί δηλαδή και ασκεί την ψήφο του ως µέσο για να προκαλέσει συγκεκριµένο µετεκλογικό αποτέλεσµα: Συγκεκριµένη κυβέρνηση.

Σε αυτό το ακροατήριο, το ανδρουλακικό ΠΑΣΟΚ λέει τι απορρίπτει χωρίς να διευκρινίζει τι προτείνει. Ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ δεν ψηφίζεις κυβέρνηση ή πρωθυπουργό, ψηφίζεις απλώς ΠΑΣΟΚ. Για ποιον σκοπό; Για να είναι ισχυρό και να µπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις.

Αυτό ακριβώς προτείνει στους ψηφοφόρους του και ο Κουτσούµπας: Να ψηφίσουν το Κόµµα για να είναι ισχυρό και «να έχει αντί για δεκαπέντε, 30 ή 40 βουλευτές» απέναντι στην όποια µελλοντική κυβέρνηση.

«Ποιος;». «Πώς;». Για τους ψηφοφόρους εκείνους που αντιστάθηκαν στους εκτροχιασµούς, τα ερωτήµατα αυτά προηγούνται της εκλογικής απόφασης. Για το ΠΑΣΟΚ έπονται. Στο «ποιος;» και το «πώς;» απαντάει: «Ψηφίστε και βλέπουµε».

Ο βουλευτής, ο πρόεδρος και ο αντίλαλος του Κουτσούµπα.