Προσπεράσεις

ΟΝίκος Ανδρουλάκης λέει ότι δεν πανηγυρίζει για τις δηµοσκοπήσεις. Αλλά µε βάση αυτές τις δηµοσκοπήσεις ανήγγειλε προχθές, ολίγον πανηγυρικά, στην Κεντρική Επιτροπή του κόµµατός του, ότι «ανοίγει ένας νέος κύκλος».

Είναι η δεύτερη θέση για το ΠΑΣΟΚ η ανατροπή που το κόµµα περίµενε από τότε που το συνέτριψε το βουνό της χρεοκοπίας;

Η δεύτερη θέση είναι η µισή αλήθεια. Η άλλη µισή είναι ότι στο πολιτικό σύστηµα, όπως αποτυπώθηκε σε δύο κάλπες και εξακολουθεί να καταγράφεται στις µετρήσεις, δεν υπάρχει δεύτερος.

Αυτός που βρίσκεται ονοµαστικά «δεύτερος» δεν είναι σε γνήσια ανταγωνιστική σχέση µε τον πρώτο. Η αλλαγή στη σειρά προκύπτει κυρίως από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και όχι από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Η αλλαγή, παρά την ασυµµετρία υπέρ του πρώτου, δεν είναι βεβαίως αµελητέα. Η προϊούσα διάλυση του κόµµατος που προέκυψε ως προϊόν µιας πολιτικής ανωµαλίας και προσπάθησε, µαταίως, να εδραιωθεί ως φορέας αντιπολιτικής, είναι

σηµαντική εξέλιξη. Σηµαντική διπλά, διότι η βύθιση συντελείται υπέρ του ιστορικού κόµµατος που αποτέλεσε τον δεύτερο πυλώνα της µεταπολιτευτικής δηµοκρατικής κανονικότητας.

Για να εξελιχθεί αυτή η δηµοσκοπική προσπέραση όντως σε έναν «νέο κύκλο», πρέπει πρώτα το ίδιο το ΠΑΣΟΚ να δει ότι πλέον δεν του αρκούν τα µέσα της πολιτικής επιβίωσης που επιστράτευε την τελευταία δεκαετία.

Είναι άλλο να προσπαθείς να ισορροπήσεις µε τον ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Κεντρο-αριστεράς· και άλλο να διεκδικείς ρόλο αξιωµατικής αντιπολίτευσης.

Ισχύει και για τον Ανδρουλάκη προσωπικά: Είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι ο

συγκρατηµένα θυµωµένος της σκηνής – ένας «σοβαρός» Τσίπρας που αντλεί από τη φαρέτρα των ίδιων κλισέ, περί «προοδευτικού» κόσµου και «λαογέννητου κινήµατος». Ο πήχυς των απαιτήσεων ψηλώνει, όµως, δυσθεώρητα όταν πρέπει να αρχίσεις να µετριέσαι µε τους δείκτες της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία.

Τι πρέπει άραγε να κάνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ενόψει του «νέου κύκλου»; Να συνεχίσει να µιλάει στον ίδιο τόνο και µε το ίδιο περιεχόµενο, εκτιµώντας ότι το καύσιµο που τον πήγε από το 8% στο 12% αρκεί για να τον οδηγήσει και από το 12% στο 30%;

Εχοντας δείξει ότι µπορεί να ανανεώσει στελεχικά το κόµµα του, ο Ανδρουλάκης έχει µπροστά του αρκετό χρόνο για να δείξει ότι µπορεί να ανανεώσει και τον λόγο του.

Η ευκαιρία που του προσφέρει το διαρκές ριάλιτι της αυτοκτονίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι µεγάλη. Ευκαιρία να δείξει ότι, ύστερα από δύο και πλέον δεκαετίες κοµµατικής σταδιοδροµίας, µπορεί να επανεπινοήσει τη γλώσσα του. Μπορεί να γίνει άλλος.

∆είχνουν οι µετρήσεις της στιγµής έναν «νέο κύκλο»;