χοτ σποτ για μερακλήδες

Mε τον Φάνη Θεοδωρόπουλο από τα Καραμανλίδικα του Φάνη

Αν η Αθήνα ήταν φαγητό, τι γεύση θα είχε;

Θα είχε τη γεύση από ένα τραπέζι κυριακάτικο με την οικογένεια, το άρωμα ενός μαγειρευτού που μόλις βγαίνει από τον φούρνο ή την κατσαρόλα.

Τι το ιδιαίτερο έχει η φυσιογνωμία της πόλης μας;

Είναι μια ζωντανή, πολυπολιτισμική πόλη 24 ωρών. Σαν να μην κοιμάται ποτέ. Είναι μια εμπειρία! Συνδυάζει πολλά πράγματα, πολλές δράσεις, πολιτισμό, αξιοθέατα, φαγητό.

Σε ποιες γειτονιές σού αρέσει να συχνάζεις; Πετράλωνα, Κουκάκι, Μεταξουργείο.

Τι προτιμάς να τρως στο χέρι;

Είμαι σαντουιτσάκιας. Ένα ωραίο προζυμένιο ψωμί με ελληνική γραβιέρα, με παστουρμά, με ελαιόλαδο, ντοματούλα και μια πρασινάδα, λίγη ρίγανη. Μπορεί να είναι και αυτή η γεύση της Αθήνας...

Ποιες είναι οι γαστρονομικές αναφορές σου;

Η οικογένειά μου, που πάντα θεωρούσε το φαγητό ιεροτελεστία. Όταν υπήρχε κάποια αψιμαχία μεταξύ των γονιών μου, στις δέκα φορές οι εννέα ήταν για το φαγητό. Ο πατέρας προτιμούσε πικάντικες, βαριές και πλούσιες γεύσεις, η μάνα πιο υγιεινές, όχι βούτυρο, μόνο ελαιόλαδο, όχι τσιγάρισμα, αλλά ψήσιμο στον φούρνο, όχι πολύ αλάτι, και πάει λέγοντας. Ένας βασικός λόγος που δεν ένιωθα να ρισκάρω όταν έφτιαχνα το εστιατόριο, ήταν γιατί παρακίνησα τους γονείς μου να φτιάχνουν τα φαγητά που σερβίραμε εκεί ακριβώς όπως τα έκαναν και στο σπίτι.

Τα καλύτερα και χειρότερα σχόλια που έχεις ακούσει για τα προϊόντα σας.

Ότι τα ντολμαδάκια μας είναι κονσέρβα. Τους πήγαμε όπως ήταν τον ταβά με τα ζεστά ντολμαδάκια στο τραπέζι και πείστηκαν. Το καλύτερο είναι όταν μας λέει κάποιος ότι το φαγητό μας του θυμίζει τη μάνα του ή τη γιαγιά του.

Ποια είναι η πηγή έμπνευσης για τα Καραμανλίδικα;

Η ταινία-σταθμός Της κακομοίρας, με τον Ζήκο (Κώστα Χατζηχρήστο) που έκανε τον μπακάλη-ταβερνιάρη, και τα ισπανικά tapas bars.